Learing languages online

Learning a new language is always a difficult process. The website Radio Lingua aims to help people with this by offering courses to learn a new language in a modern way, using podcasts. They teach the very basics of a language, such as the basics for everyday conversation, counting to ten, asking people how they are doing, etc. The real basics of every language.

About Radio Lingua
Radio Lingua is a website founded and settled in Great Britain. The site describes itself as a way to learn a new language, anywhere and anytime. The users can decide for themselves when and where they will take the course.

The site, founded in 2005, is run by its two founders who work fulltime, and some parttime employees. They offer courses for 24 different languages. The courses are all narrated by certified teachers and inhabitants of the country the language is spoken in. The company thus strives to let these languages be taught by ‘locals’.

Strategies to use social media
Radio Lingua can be analyzed by looking at the different strategies Li and Bernoff describe in their book Groundswell: Listeling, talking, energizing, help/support and embracing.

The company has listened to its users closely. Where a company normally has to do research on what their users want and how and when consumers use their product, it appears that Radio Lingua has listened and understood its users perfectly. They understand that users want to be able to take these courses when it suits them and that users want to be able to do other things while taking the courses. That wish is granted as the courses are all offered as podcasts. Radio Lingua is aware of that and they advertise for this flexibility specifically, as can be seen on their homepage.

Radio Lingua also talks to its users. The company does not only have its own Facebook page, but also some of the larger courses have their own page where the users can interact with each other, but also with the Radio Lingua Team. However, when looking at the page it becomes clear that there is acutally little interaction between users and the people of Radio Lingua. The page predominantly features links to new parts of the course. There is therefore some room for improvement here to create more interaction between the company and its users. They could, for example, put up little quizzes and exercises of the specific language and post things that invites people to react on, to create a dialogue between the user and the company.

Radio Lingua on Facebook
By creating these social media platforms the company has created a close and energized community. Looking at the page, we see that it has over 17000 followers, and that a lot of people respond to one another. Through these platforms, users not only get energized by the product Radio Lingua offers, but also by the fact that the experience does not stop with the product, but goes on through these social media.

Though Radio Lingua’s website has a helpdesk and they have put up contact information for when users are having problems or questions, there is also a room for improvement here. Take for example the page KLM has on Facebook, where they offer 24/7 support for their customers. Nowadays people want a speedy reaction on their questions, and interacting with customers through Facebook or Twitter is a good solution for this.

It is difficult to see in what sense Radio Lingua embraces the suggestions made by its users, or even what the users have suggested in the past. However, when looking at their website you get the sense that the Radio Lingua of today has come to be through a process of improvement. It seems likely that users have had their say in what should be improved, but this can never be said for certain.

Though Radio Lingua has created social media platforms on Facebook to create a community for its users to energize them, there is room for improvement. The most important one for me being that Radio Lingua should start using social media for help and support, like KLM is already doing.

De toekomst van het vak social media

Het college social media 2014 – 2015

De hoorcolleges vond ik dit jaar fijn, jammer was wel om te zien dat er na week twee weinig studenten meer kwamen op de maandagochtend. Misschien als er minder informatie op de slides zou staan, studenten eerder geneigd zijn te komen luisteren naar het verhaal wat naast die korte bondige informatie, vertelt zal worden.

De practica’s kunnen twee uur per week worden, waar het beantwoorden van vragen centraal staat. Vragen over PLE’s, want het lijkt me erg interessant Personal Learning Environments te integreren in het vak social media. Het principe van PLE’s is dat een ieder verantwoordelijk is voor zijn eigen ontwikkeling en het bestaat uit alle verschillende tools die we in ons dagelijks leven gebruiken om te leren (Atwell, 2008).

Social media en PLE
Social media zijn erg geschikt voor PLE, omdat:

• Relatief snelle acceptatie door eenvoud
• Eigenaarschap
• Authentiek
• Sociale verbondenheid
• Samen delen, samen werken, samen leren

Iedere student zou zijn eigen pagina kunnen creëren, waar wekelijks opdrachten moeten worden uitgewerkt. Niet per se in een blog, dit kan ook in de vorm van bijvoorbeeld een video. Op Facebook of op Twitter wordt een speciale pagina gecreëerd voor alle studenten, daar plaatst de student de link naar zijn uitgewerkte antwoord voor de deadline. Iedere student krijgt een naam toegewezen van de medestudent van wie hij de opdracht moet beoordelen. De docent neemt een steekproef en bekijkt wekelijks enkele van de uitwerkingen.

Een aantal weken, bijvoorbeeld om de week, kunnen de opdrachten groter van formaat zijn, dan moeten studenten samenwerken aan een uitwerking. Op die manier wordt deelgenomen aan collectieve kennis generatie en het bijeenbrengen van bronnen en kennis.

Het tentamen blijft gelijk, eventueel zou een multiple choice gedeelte kunnen worden toegevoegd. De professor kan net als dit jaar, volgend jaar actief zijn op Twitter. Studenten zullen worden aangemoedigd om hun vragen daar te stellen en zo min mogelijk via een kanaal als e-mail.

En over 10 jaar?
Over tien jaar hoeven colleges niet meer in collegezalen gegeven te worden. Het wekelijkse hoorcollege kan ook online gegeven worden, de professor kan in zijn kantoor achter de computer een webcam gebruiken. De studenten kunnen dan live meekijken en vragen typen die ieders scherm verschijnt. Het antwoord kan ofwel gegeven worden door de professor, ofwel door andere studenten.

Mocht de professor het prettig vinden om wél in een collegezaal te staan, dan zouden studenten live kunnen meekijken van waar ze op dat moment zijn. Dat gaat het om een livestream die ze vanaf hun laptop, iPad of welk nieuwe uitvinding er tegen die tijd is, kunnen zien.

Referenties
Dabbagh, N., & Reo, R. (2011b). Impact of Web 2.0 on higher education. In D. W. Surry, T.
Stefurak, & R. Gray (Eds.), Technology integration in higher education: Social and
organizational aspects (pp. 174–187). Hershey, PA: IGI Global.

Twitteren tijdens hardloopevenementen

Voor deze korte analyse heb ik gekeken naar de mate waarin mensen hun prestaties willen delen met anderen op Twitter. Ten eerste heb ik de hardloopwedstrijd de Dam Tot Dam-loop op 22 september 2013 geanalyseerd. Onderstaande grafiek geeft het aantal tweets weer met de woorden ‘hardlopen,’ ‘dam tot dam’ en ‘gelopen’.

Dam tot Damloop

In de lijnen ‘hardlopen’ en ‘gelopen’ is een duidelijk vergelijkbaar patroon te vinden en de kleine verschillen hierin schrijf ik toe aan het verschil in woordkeuze door Twitteraars. Die verschillen zijn door deze overeenkomst beide te gebruiken in mijn analyse.

Er is voor deze drie woorden een duidelijke piek te zien op de 22e. De blauwe lijn, met als trefwoord ‘dam tot dam’ is uiteraard op deze dag extreem populair in vergelijking met andere dagen. Opvallend is echter dat ook voor de andere twee lijnen er een behoorlijke groei in het aantal tweets te zien is. Hier zou de conclusie uit getrokken kunnen worden dat mensen een prestatie met een naam, de dam tot damloop eerder willen delen met hun volgers.

4 Mijl

De bovenstaande grafiek met als onderwerp ‘4 mijl,’ heeft betrekking op het relatief grote hardloopevenement de ‘4 Mijl van Groningen’ dat op 13 oktober plaatsvond. In deze grafiek is een soortgelijke trend te zien. De lijnen ‘4 mijl’ en ‘gelopen’ stijgen die dag explosief, daarnaast laat ook de lijn ‘hardlopen’ een stijging zien.

Singelloop

Onderstaande grafiek zocht op het woord ‘singelloop,’ dat betrekking had op zowel de Singelloop van Utrecht op 28 september als de Singelloop van Breda op 6 oktober. Beide evenementen zijn een stuk kleiner dan de eerder genoemde lopen, maar ook hier is duidelijk een patroon te zien in de stijging van het aantal tweets over ‘hardlopen’ en ‘gelopen’ en de dagen dat de singellopen plaatsvonden.

Hoewel deze drie voorbeelden geen definitief uitsluitsel bieden dat Twitteraars eerder geneigd zijn om hun hardloopprestaties te delen wanneer ze een bepaalde naam aan hun prestatie kunnen koppelen, geven de grafieken wel aanleiding tot een groter, dieper onderzoek. Zo is het bijvoorbeeld een suggestie om de inhoud van al deze tweets te gaan analyseren. Zijn de tweets bijvoorbeeld van renners of ook voor een groot gedeelte van familie en vrienden die trots twitteren dat een bekende van hen de wedstrijd heeft gelopen? Een eerste, kort inzicht op dezelfde site waar de grafieken vandaan komen doet vermoeden dat het veelal renners zijn. Echter, om hier een inhoudelijke conclusie over te kunnen doen is een apart onderzoek nodig. Ook is het interessant om te kijken of er bij de tweets ook foto’s worden geplaatst.

Het patroon tussen het stijgende aantal tweets over rennen en hardlopen op dagen van hardloopwedstrijden is moeilijk te ontkennen. Een evenement nodigt uit tot twitteren en delen. Men toont blijkbaar graag een tastbaar bewijs van hun prestatie door bijvoorbeeld hun tijd, medaille of bewijs van deelname te twitteren.

Noordwijkerhoutse social media nog niet enorm ‘social’

In Zuid-Holland, achter de duinen en aan de Noordzeekust, ligt de gemeente Noordwijkerhout. De gemeente telde op de 1 augustus 2013 15.881 inwoners en noemt zichzelf ‘het hart van de bollenstreek’. Om hun inwoners op verschillende manieren te kunnen bereiken, maakt de gemeente Noordwijkerhout gebruik van verschillende sociale media, ze zijn onder andere actief op Facebook, Twitter en Linkedin.

Op haar website laat de gemeente Noordwijkerhout weten dat zij Twitter en Facebook gebruiken “ om de burgers meer bij het gemeentelijke beleid te betrekken, maar ook om erachter te komen wat burgers bezighoudt”. Op Facebook hebben ze 113 likes en op Twitter 743 volgers. Met haar 15.881 inwoner is er dus absoluut potentie om social media op een efficientere manier in te zetten.

Een manier om te weten te komen wat burgers bezighoudt is door actief te zijn op Facebook en Twitter. Wanneer er een opmerking, klacht of vraag wordt geplaatst, is het slim daar zo snel mogelijk een antwoord op te bieden. Wanneer de post of tweet niet meet beantwoord kan worden, is het mogelijk om de desbetreffende persoon door te verwijzen.

Het doel van gemeentes op social media
Veel inwoners zullen zo nu en dan naar de site van de gemeente Noordwijkerhout surfen, voor bijvoorbeeld de openingstijden van het gemeentehuis. Op de website zou duidelijker kunnen komen te staan dat de gemeente actief is op sociale media. Nu staan de symbolen klein bovenin, maar er kan bijvoorbeeld een veld gemaakt worden waarin de tweets zichtbaar zijn.

Een gemeente die op één pagina een helder overzicht geeft op welke manier en op welke gebieden zij op diverse sociale media te vinden zijn, is de gemeente Rotterdam. Dit is echter een lijst met meer dan 20 twitter-accounts, allen met een ander bepaald onderwerp in Rotterdam (parkeren, ondernemen, stadsbeheer, sportstad, etc), en 10 verschillende Facebook-pagina’s. Hoewel het in Noordwijkerhout natuurlijk een stuk kleinschaliger zal moeten, is de Rotterdamse insteek is wel de goede: Verstrek informatie op elk vlak. Hier zit wel het gevaar in dat de sociale media te veel op de gemeentegids en gemeentewebsite kunnen lijken.

Wat wil je als gemeente met een sociaal medium bereiken? Persoonlijk zou ik er naar streven om een Facebook-pagina met informele content te onderhouden, met informatie die niet direct in de gemeentegids zal staan. Plaats elke week een verslag met foto’s van de voetbalwedstrijden van het Noordwijkerhoutse VVSB, maak evenementen aan waar mensen zich als ‘aanwezig’ kunnen neerzetten. Creëer een forum voor de inwoners om te praten en te reageren op elkaar. Denk daarbij aan volwassenen, maar ook voor jongeren en kinderen. De gemeente kan de pagina gebruiken om te laten weten dat Sinterklaas op een bepaalde dag in een bepaalde supermarkt zal zijn en dat ze een kleurwedstrijd organiseren voor Jantje Beton. Persoonlijk lijkt Facenbook me hier een geschikter medium voor, aangezien hier geen maximale lengte aan zit voor berichten.

Recreatie en informatie scheiden
Mijn advies is om twee verschillende Facebook-pagina’s en twee verschillende Twitter-accounts aan te houden. De eerste zal berichten plaatsen over Noordwijkerhout en de leuke dingen die er te doen zijn en zal nieuwtjes plaatsen. Zie het als een soort dorpskrant. De andere account kan de naam ‘gemeentehuis Noordwijkerhout’ dragen, en zal zich meer focussen op een vraag-en-antwoord met betrekking tot zaken die ook op de gemeentesite en in de gemeentegids te vinden zijn.

De gemeente Hoorn was in 2012 de meest actieve gemeente op sociale media die vooral uitblinken in het luisteren naar hun inwoners en reageren op vragen die gesteld werden, maar ook luisterden naar hoe ze hun pagina’s konden verbeteren. Noordwijkerhout zal met deze twee pagina’s ook mensen nodig hebben die constant kunnen reageren. Het moet immers een platform zijn waarin inwoner en gemeente communiceren, dus het is van enorm belang dat deze ook actief reageert op input van bewoners. Op dit moment wordt er nauwelijks iets geplaatst op hun pagina. Zo zijn er gedurende afgelopen zomervakantie twee maanden lang nauwelijks updates of berichten geweest.

Op Twitter is Noordwijkerhout een stuk actiever met 1314 tweets en 743 volgers. Mijn advies om meer tijd in Facebook te stoppen, kan gecombineerd worden met Twitter, door deze accounts aan elkaar te linken. Op deze manier zullen volgers op Twtter ook de Facebook-pagina’s gaan volgen en andersom.

Delen en Liken
Een laatste advies wat ik zou geven aan de gemeente Noordwijkerhout is voor integratie en samenwerking te zorgen op hun sociale media-pagina’s met andere organisaties door links te delen op hun pagina. De gemeente Amstelveen bijvoorbeeld deelt links over inbraakpreventie-bijeenkomsten. Laat de wijkagent van Noordwijkerhout af en toe een gastbericht schrijven op de pagina of deel nieuws dat deze plaatst. Wanneer de lokale kapper een werknemer heeft die met pensioen gaat en hier over bericht op diens pagina, moet de gemeente zorgen dat het deze berichten deelt en ‘leuk vindt.’ Hierdoor zorg je voor betrokkenheid bij de burgers, en doordat het in het nieuwsoverzicht van meer mensen zal komen, zal het bereik ook groter worden.

Afsluitend, de gemeente Noordwijkerhout heeft nog geen duidelijke vorm en richting kunnen geven aan hun sociale media-beleid. Bovenstaande voorbeelden en adviezen zouden hier verandering in kunne brengen. Maak onderscheid tussen een recreatieve pagina en een informatieve pagina waar mensen met inhoudelijke vragen terecht kunnen, en leg hier in de nadruk op Facebook, maar verwaarloos Twitter ook zeker niet. Link deze om het bereik zo groot mogelijk te houden. Cruciaal voor dit alles is wel dat er actief wordt gehandeld om de pagina’s bij te houden en reageren op vragen van inwoners.

#AlgemeneBeschouwingen #Diepgaand? #DachtHetNiet

Voor bovenstaande woordenwolk zijn 102 tweets verzameld met de Algemene Beschouwingen 2013 als onderwerp. Dit onderwerp was de afgelopen dagen een belangrijk topic in het nieuws, en dus naar alle verwachting ook op Twitter. Er is gezocht op verschillende hashtags, omdat er vele varianten waren zoals #apb, #apb2013, #beschouwingen, #algemenebeschouwingen, etc. Uit de tweets waren een aantal conclusies af te leiden.

Kranten en grappenmakers
Zo viel het direct op dat een aanzienlijk deel van de tweets geplaatst is door de accounts van grote kranten die hun live-blog wilden promoten. Deze tweets bestonden vaak uit een korte update van wat er op dat moment gebeurde in de Kamer en een link naar hun live-blog. Opvallend was dat in al deze tweets Nu.nl ontbrak, een website die op Facebook wel te koop loopt met haar live-blog van verschillende nieuws evenementen.

Ook opvallend waren de tweets van mensen en/of websites die alleen grapjes maken over de debatten, en wellicht hiermee de draak willen steken met de Kamer, de politiek of de debatten. Er zaten ook twee cabaretiers tussen die natuurlijk voor hun publiek grappig ‘moeten’ zijn.

‘Serieuze’ tweets
Dan waren er nog mensen die oprecht geïnteresseerd waren in de Algemene Beschouwingen en hier hun frustratie uitten over een bepaald beleid, hun politicus aanmoedigen of gewoon deelden dat ze zin hadden om naar de Beschouwingen te gaan kijken of dat ze voor de tv zaten te kijken met het bord op schoot. Er moet dus een onderscheid gemaakt worden tussen de mensen die inhoudelijk reageren op de Beschouwingen en mensen die elk detail van hun leven delen en daarmee toevallig de Beschouwingen noemen.

Wat mij enorm opviel is dat de mensen die daadwerkelijk inhoudelijk diep op de debatten ingingen hun tweets brachten alsof het een headline van een nieuwsbericht was. Ik ben zelf enigszins kritisch over het gebruik van Twitter door individuen en begrijp daarom ook niet volledig waarom iemand een soort headline zou delen met zijn volgers. Wanneer er een mening in de tweet verwerkt zit, snap ik het nog wel,  maar een feitelijke kop over wat een politicus zegt snap ik niet helemaal. Een tweet die een politicus quote, maar waar geen mening in verwerkt zit, is voor mij een nutteloze tweet. Wat bereik je hiermee? Wat voor invloed wil je hebben op de mensen die jouw tweet lezen? Het zou natuurlijk kunnen dat het feit dat ik Twitter niet volledig begrijp als sociaal medium, hier invloed op heeft, maar soms lijkt het me enigszins nutteloos.

Gebrek aan diepgang
Uit de woordenwolk zijn ook enkele conclusies te trekken. De politici over wie duidelijk het meest gesproken werd zijn Mark Rutte en Geert Wilders en in mindere mate Alexander Pechtold, door de sneer van Wilders richting Pechtold. Opvallend in diens afwezigheid zijn inhoudelijke termen die gebruikt zijn in de debatten. In het klein zijn woorden als ‘belastingdruk’ en ‘ontwikkelingssamenwerking’ te zien, maar dat betekent dat deze slechts één keer zijn genoemd in de 102 tweets.

Concluderend moet ik eerlijk bekennen dat mijn vooroordelen over Twitter enigszins bevestigd zijn doordat tweets over een belangrijk onderwerp voornamelijk bestonden uit kranten die hun live-blog promoten, grappenmakers en veel te weinig uit diepgaande tweets van mensen die een mening verkondigden. Nee, Twitter is nog steeds niet voor mij.  

Iets te privé?

Het is ons allemaal wel eens overkomen: We gaan bij iemand thuis op zijn/haar computer op Facebook en vergeten uit te loggen, met als resultaat dat de vriend of vriendin toegang heeft tot jouw Facebook-pagina. Nu komt het voor dat als grap mensen hier misbruik van maken door bijvoorbeeld een gênante profielfoto te plaatsen. Dit is nog een onschuldige grap met weinig gevolgen. Het kan ook echter, ongewild, heel anders lopen.

Uit de kast
Ik heb onlangs twee voorbeelden meegemaakt, die vergelijkbare gevolgen hadden. Zo was er een jongen op wiens profiel een vriend had geplaatst: “Het hing misschien al even in de lucht, maar ik ben dan nu officieel uit de kast.”

Hoera! Zwanger!
Het andere voorbeeld betreft een jonge vrouw voor wie het bericht geplaatst werd: “Ik mag het eindelijk openbaar maken! Ik ben in blijde verwachting van een baby!”

Beide berichten werden geloofd door volgers van deze mensen en de reacties die volgden waren ook allen serieus en varieerden van felicitaties tot reacties als: “wat moedig om er hier zo voor uit te komen!” Helaas zag in beide gevallen een van de ouders het bericht, dit leidde tot een heftige ruzie in de familie.  Woedende ouders, kinderen die alleen maar hun diepe verontschuldigingen konden maken voor de ‘grap’ van hun vrienden.

‘Alleen zichtbaar voor vrienden’
Hoewel het hier om mislukte grappen gaat, is het wel een voorbeeld van wat wel en wat niet op Facebook gezet kan worden. Persoonlijk zou ik er niet aan moeten denken om via een sociaal medium zulk privé nieuws  te delen.  Je vergeet bijvoorbeeld altijd wel een paar vrienden die je op Facebook hebt van wie je niet per se wilt dat zij dit weten. Je publiek is officieel duidelijk, maar je vergeet vaak wie er in dat publiek zitten. Daarnaast moet je er van uit gaan dat je je profiel op ‘Alleen zichtbaar voor vrienden’ hebt staan. Mocht dit niet het geval zijn, weet je niet wie allemaal dit persoonlijke nieuwtje te zien krijgen.

Voor altijd online
Daarbij wordt het voor altijd opgeslagen online. Wanneer mensen, bijvoorbeeld toekomstige werkgevers, mij opzoeken, dan wel via Facebook dan wel via Google, is één van de eerste dingen die ze zullen zien dat ik een kind verwacht of wat mijn geaardheid is. Dat is niet iets wat je direct openbaar moet willen maken bij een eerste indruk.

Kies wie je wilt bereiken
Facebook is tegenwoordig dé oplossing voor als iemand via een medium een vriendengroep wilt bereiken. Let voordat je een bericht plaatst op welke optie je kiest, mogen alleen vrienden het zien, vrienden van vrienden of iedereen? Met deze optie baken je duidelijk je publiek en de schaal af. En daarmee is er de keuze het voor buitenstaanders nooit zichtbaar te maken, dus wordt ook de doorzoekbaarheid teniet gedaan.

 

 

Help! Zalando is overal!

Net nadat je op zoek bent gegaan naar een paar schoenen op Zalando.nl zie je rechts in jouw Facebook-overzicht advertenties van Zalando met alle schoenen die je net bekeken hebt. Hoe en waarom is het mogelijk dat deze advertenties hier staan? En bijna enger nog, waarom staan deze advertenties ook in jouw nieuwsoverzicht als je Facebook opent op jouw telefoon? Terwijl je de site bezocht hebt van achter een computer?

Cookies
Het simpelste antwoord hiervoor is: Cookies. Dit zijn hele kleine bestandjes die elke computer opslaat, ze registreren het moment dat een site bezocht wordt en wat jij op die site deed. Vroeger werden deze gebruikt voor de websites zelf, zodat deze konden zien wat een gebruiker op hun site deed. Met het idee om hun site te verbeteren. Tegenwoordig echter wordt gebruik gemaakt van zogenaamde “tracking cookies.” Hiermee kunnen, onder andere,  websites die je bezoekt cookies van andere websites inzien. Hierdoor kunnen bijvoorbeeld advertenties van de ene site die je bezocht hebt, getoond worden op andere websites. Dit is een automatisch proces, en na het verwijderen van de cookies van de computer, zijn deze advertenties niet meer zichtbaar.

Gericht adverteren
Facebook gaat echter nog een tandje verder. Zij zien niet alleen de cookies in om te kijken welke sites je bezocht hebt en wat je op die sites gedaan hebt, maar zij  slaan dit daadwerkelijk op. Facebook heeft dan voorgoed in haar gegevens staan dat je schoen A en en B bekeken hebt. Je kan je cookies verwijderen, maar de advertentie blijft bestaan. Op deze manier komt de advertentie ook op jouw telefoon terecht: Facebook heeft in jouw ‘profiel’ opgeslagen dat jij Zalando schoenen interessant vind, ook al heb je nooit op ‘ Vind-ik-leuk’  geklikt.

Facebook doet dit alles onder het mom: gericht adverteren. Het creëert een profiel van jou en dat haalt het vervolgens door hun database van adverteerders. Een hele reeks aan ingewikkelde variabelen, maar bijvoorbeeld ook kijkend naar hoe recentelijk een bepaalde website is bezocht, levert uiteindelijk een lading advertenties in het scherm op, maar ook bijvoorbeeld op jouw telefoon of als je inlogt op een pc aan de andere kant van de wereld.

Dit levert een discussie op met de vraag of we nog wel zelf onze identiteit bepalen op Facebook. Klikken we niet op de dingen die Facebook voor ons uitzoekt? Blijven we niet in een vast wereldje gehouden door Facebook berust op hun adverteerders. Bepaalt Facebook niet uiteindelijk wat we leuk vinden en wat we bezoeken op het internet?

Als je het mij vraagt niet. We zijn slim genoeg om zelf autonoom te blijven nadenken. Ja, Facebook weet een hele hoop over ons, maar vaak zitten ze daarmee ook goed. Vaak genoeg ben ik een advertentie tegengekomen van een site die ik niet kende, maar ineens helemaal in mijn straatje bleek te passen. Zolang je niet een Facebook-zombie wordt maar wel na blijft denken,  is er niet enorm veel aan de hand.

Inbreuk op privacy beperken
Daarbij zijn er een aantal kleine trucjes om de inbreuk op je privacy te beperken. Wegnemen is helaas geen optie, tenzij je je volledige profiel verwijdert. Maar dat is voor vele in deze elektronische samenleving natuurlijk geen optie.

• Verwijder vaak je cookies, dit verschilt per browser, maar is meestal erg makkelijk.
• Browse in privé-modus. Dit wordt vaak gebruikt als truc in de zoektocht naar vliegtickets nadat het gerucht was uitgelekt dat veelvuldig bezoeken van ticketsites de prijzen merkwaardig genoeg omhoog gaan.
• Ga naar ‘Privacy instellingen’ bij Facebook en bepaal zelf wat je Facebook mag delen met derden.

We zijn akkoord gegaan
We hebben allemaal braaf ‘ Ik ga akkoord’ geklikt toen de algemene voorwaarden in ons scherm verschenen, dus eigenlijk kunnen we niets doen. In de pers wordt Facebook als de grote boeman afgeschilderd, maar ze komen ons enigszins tegemoet met de mogelijkheid onze privacy zelf in te stellen, en daarbij vind ik het totaal niet erg als de schoenen waar ik zo over twijfelde nogmaals in beeld komen. De kans is sterk aanwezig dat ik dan een paar dagen later een nieuw paar schoenen in mijn kast mag verwelkomen, en is dat nou echt zo erg?